Sąd w Dendermonde skazał 25-letniego nauczyciela szkoły podstawowej De Lettertuin w Ninove na karę 8 lat pozbawienia wolności. Mężczyzna dopuścił się okrutnych, odrażających zbrodni.

Lista zarzutów stawianych młodemu pedofilowi z Aalst była długa. Ostatecznie B.V.d.B. udowodniono zgwałcenie jedenastu dziewczynek w wieku od 4 do 7 lat.

Kiedy we wrześniu ubiegłego roku B.V.d.B. rozpoczął pracę w szkole, cieszył się dobrą opinią. Dzieci, rodzice i koledzy z pracy chwalili „wesołego, zaangażowanego” nauczyciela nauczania początkowego, opisuje flamandzki dziennik „Het Laatste Nieuws”.

Jednak już po trzech tygodniach pracy, okazało się, że B.V.d.B. dopuszczał się obrzydliwych czynów. Jedna z uczennic opowiedziała rodzicom o tym, jak 25-latek wykorzystał ją seksualnie. Ofiara miała 6 lat.

W trakcie przeszukania mieszkania B.V.d.B. policjanci natrafili na jego komputerze na zdjęcia i nagrania wideo o charakterze pedofilskim. 25-latek nagrywał swoje ofiary i jak się szybko okazało, było ich wiele.

Latem ubiegłego roku B.V.d.B. ożenił się z kobietą, mającą córkę z poprzedniego związku. Także ta dziewczynka padła ofiarą B.V.d.B.

25-latek dopuszczał się aktów pedofilskich nie tylko w szkole i w domu, ale także jako nauczyciel pływania pracujący z dziećmi oraz opiekun na obozach młodzieżowych. W sumie udowodniono mu skrzywdzenie jedenastu dziewczynek, ale ofiar mogło być więcej, czytamy w „Het Laatste Nieuws”.

17.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Belgijski rząd porozumiał się w sprawie likwidacji senatu. Aby zrealizować ten plan, potrzebne będzie jednak poparcie części opozycji.

Już od dawna wiele belgijskich partii politycznych ma w kolejnych programach wyborczych punkt „likwidacja senatu”.

Belgia nie jest wielkim krajem, w dodatku jest mocno zdecentralizowana i ma rozbudowaną administracją na poziomie regionów (Flandria, Walonia, Bruksela), wspólnot językowych i gmin. Utrzymywanie senatu, niemającego wielkich uprawnień, to strata pieniędzy - argumentują zwolennicy likwidacji tej izby.

Jak dotąd nie udało się zrealizować tego planu. Teraz jednak pięć partii koalicji rządowej porozumiało się w tej sprawie, poinformował VTM Nieuws, program informacyjny flamandzkiej telewizji komercyjnej VTM.

W skład obecnego rządy federalnego z premierem Bartem De Weverem na czele wchodzą N-VA (ugrupowanie umiarkowanych flamandzkich nacjonalistów), MR (frankofońscy liberałowie), CD&V (flamandzcy chadecy), Les Engagés (frankofońska chadecja) oraz Vooruit (flamandzcy socjaldemokraci).

Fakt, że tak zróżnicowana koalicja osiągnęła porozumienie w tej sprawie to ważny krok, ale droga do likwidacji senatu jest jeszcze długa. Pomysł musi zyskać w belgijskim parlamencie poparcie co najmniej dwóch trzecich deputowanych: zarówno w izbie niższej (Kamer), jak i w samym senacie (Senaat).

Konieczne jest zatem uzyskanie poparcia przynajmniej części opozycji. Na likwidację senatu musieliby się zgodzić np. politycy lewicowych partii PS, Ecolo-Groen lub PVDA, flamandzcy nacjonaliści z Vlaams Belang albo liberałowie z Open Vld.  

17.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Mieszkańcy Belgii coraz częściej mieszkają sami. Średnia wielkość gospodarstwa domowego w kraju ze stolicą w Brukseli maleje już od lat.

W 1995 r. w statystycznym gospodarstwie domowym w Belgii mieszkało jeszcze 2,43 ludzi. Trzy dekady później było to już 2,25 - poinformował niedawno Belgijski Urząd Statystyczny Statbel.

Z danych tego urzędu wynika, że na początku 2025 r. w Belgii było niespełna 5,2 mln gospodarstw domowych. Populacja całego kraju osiągnęła 1 stycznia tego roku poziom ponad 11,8 mln.

Podobnie jak trzy dekady temu, relatywnie największe są gospodarstwa domowe we Flandrii. W tej północnej, niderlandzkojęzycznej części kraju średnio w jednym gospodarstwie domowym mieszkało na początku tego roku 2,28 ludzi.

W Walonii, czyli w południowej, francuskojęzycznej części kraju, było to 2,22 osób na gospodarstwo domowe. Relatywnie najmniejsze gospodarstwa domowe są w Regionie Stołecznym Brukseli (2,14).

Spadek średniej liczby osób w gospodarstwach domowych to skutek miedzy innymi rosnącej liczby singli, mieszkających samotnie. W tym roku już ponad 36% gospodarstw domowych w Belgii to gospodarstwa jednoosobowe.

Dla porównania: dekadę wcześniej odsetek ten wynosił 34%, a trzydzieści lat wcześniej - jedynie 30%. Obecnie najwięcej jednoosobowych gospodarstw domowych jest w Regionie Stołecznym Brukseli (47%). W Walonii stanowią one niespełna 38%, a we Flandrii 33% wszystkich gospodarstw domowych.

Ponad jedną czwartą (27%) belgijskich gospodarstw domowych stanowią pary, mieszkające z dziećmi. Pary bez dzieci to około jedna czwarta (25%) wszystkich gospodarstw domowych, a samotni rodzice z dziećmi - około jedna dziesiąta (10%). Około 2% to „innego rodzaju gospodarstwa domowe”, wynika z analizy Statbel.

Gospodarstwa domowe, których częścią jest para (po ślubie lub w związku nieformalnym) stanowią więc obecnie niespełna 52% wszystkich gospodarstw domowych. Trzy dekady temu było to jeszcze prawie 61%.

W Regionie Stołecznym Brukseli (37%) i w Walonii (48%) gospodarstwa domowe z parą są już w mniejszości. We Flandrii stanowią one nadal większość, bo 56%. To jednak o 10 punktów procentowych mniej niż w 1995 r.

Obecnie coraz więcej par mieszkających razem nie ma ślubu. Trzy dekady temu była to rzadkość. W 1995 r. jedynie 7% mieszkających razem par nie było związanych przysięgą małżeńską. Teraz już 29% par mieszkających razem nie ma ślubu. Relatywnie najwięcej takich par mieszka w Walonii, gdzie stanowią one jedną trzecią (34%) wszystkich mieszkających razem par.

Mieszkańcy Belgii mają teraz obecnie mniej dzieci niż kilkadziesiąt lat temu. W 1995 r. jeszcze 60% par mieszkających wspólnie miało dzieci, mieszkające w tym samym gospodarstwie domowym. W tym roku już tylko 52% belgijskich par mieszkających razem ma dzieci, wynika z danych Statbel.

16.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

W niektórych zawodach to konieczność, choć wielu ludzi za tym nie przepada… Nachtdienst to nocna zmiana, „nocka”, praca na nocną zmianę.

Samo słowo dienst oznacza w języku niderlandzkim (używanym poza Holandią także we Flandrii, czyli w północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii) zmianę, służbę, dyżur. Nacht to z kolei noc.

Nocna zmiana jest konsekwencją pracy w trybie zmianowym, czyli ploegendienst. Wyrażenie „ploegendienst met nachtdiensten” oznacza więc „pracę zmianową z nocnymi zmianami”.

Czasem można się też spotkać z określeniami avonddienst (wieczorna zmiana), late dienst (późna zmiana), a w kontekście medycznym - wacht (dyżur). Na przykład wyrażenie „wachtdienst artsen” oznacza „dyżury lekarskie”.

Słowo nachtdienst, podobnie jak samo dienst, jest rodzaju męskiego, a zatem łączy się z rodzajnikiem określonym de. Mamy więc de nachtdienst. Liczba mnoga to nachtdiensten (nocne zmiany).

Wymowę słowa nacht znajdziemy między innymi TUTAJ, a słowa dienst TUTAJ.

Zdanie „wij hebben acht nachtdiensten per maand” oznacza, że „mamy osiem nocnych zmian miesięcznie”. Nocki bywają bardzo męczące (erg vermoeiend), ale często są lepiej opłacane niż praca za dnia. Toeslag nachtdienst to dodatek za pracę nocną.

Przykładami zawodów, w których praca w godzinach nocnych jest czymś częstym, są verpleegkundige (pielęgniarka), arts (lekarz), beveiliger (ochroniarz, stróż), politieagent (policjant), brandweerman (strażak), vrachtwagenchauffeur (kierowca ciężarówki) czy hotelreceptionist (recepcjonista w kotelu).

Więcej słów dnia

17.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)