WOJNA: Dobra wiadomość dla uchodźców i wielu Polaków. Chodzi o hrywnę
Już w przyszłym tygodniu pierwszy bank rozpocznie skupywanie hrywien. Do tej pory Ukraińcy mogli liczyć na litość kantorów i zwykłych Polaków.
Problem hrywny pojawił się, gdy Ukraińcy zaczęli masowo uciekać do Polski. Nie mieli ze sobą zbyt wiele, a wszystkie pieniądze przywozili w gotówce. Tyle że szybko się okazało, że hrywien nie można zamienić na złotówki. Mimo że oficjalny kurs NBP wynosił ok. 14 zł za 100 hrywien (to notowanie jeszcze sprzed wojny), to w kantorach dawano góra 4 zł. O ile jeszcze jakiś kantor taką walutę w ogóle przyjmował.
Sprawa jest poważna, bo bez wymiany waluty uchodźcy nie mogą sobie kupić nawet butelki wody. Wtedy do akcji ruszyli zwykli Polacy. Wielu z nich zaczęło skupować hrywny. Tak jak pan Sławomir z Lublina. - Starszej pani na dworcu PKS w Lublinie wymieniłem pieniądze po całkiem dobrym kursie. Wyższym od NBP. Hrywny dałem swoim dzieciom do zabawy - opowiada.
Pan Patryk, który też pomaga uchodźcom zaczął pieniądze skupować dwa tygodnie temu. Ma już ponad 20 tysięcy hrywien. - Płaciłem 10 zł za 100 hrywien. Trzymam je. Kiedyś pojadę do Odessy, żeby żyć jak król. Po wojnie - mówi.
Ostatnio w kantorach coś się jednak zmieniło. Zaczęły skup, a cena sięga nawet 12 zł za 100 hrywien.
To efekt zapowiedzi NBP. Niedawno jego prezes Adam Glapiński powiedział, że jest w kontakcie z Narodowym Bankiem Ukrainy, a ten zamierza skupować hrywny za granicą. Glapiński dodał, że walutę zaczną kupować też polskie banki komercyjne. Kiedy?
Już w przyszłym tygodniu taką operację może zacząć PKO BP. Nie wiadomo, jaki kurs będzie obowiązywał, ale wiadomo że wszystko odbędzie się w porozumieniu z bankiem ukraińskim.
"Ma obowiązywać limit na osobę w wysokości 1,2-1,3 tys. zł. Hrywna będzie skupowana tylko od osób legitymujących się paszportem ukraińskim" - podkreśla "Puls Biznesu".
19.03.2022 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. iStock
(sm)
Ciepłe myśli na belgijską niedzielę, czyli cykliczne spotkania przy porannej kawie
Agnieszka Steur
Na szczęście – czy ja wiem
Dziś wyjątkowy dzień, święto, o którym warto wspomnieć. Przynajmniej tak mi się wydaje, ponieważ obecnie, za każdym razem, gdy chcę napisać artykuł na pozytywny temat, myślę o tym, co dzieje się w Europie i zastanawiam się – „czy uchodzi”. A dzisiejszy temat jest wyjątkowo pozytywny. Właśnie dlatego tak bardzo chcę o tym opowiedzieć. Spróbuję! Dziś obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Szczęścia. Jak o tym pisać, gdy wiem, że tak wiele osób jest nieszczęśliwych? To jedno z tych świąt, które teraz bardzo trudno obchodzić. A może mimo wszystko należy o tym opowiadać, by przypominać, jak istotnym jest dbanie o najdrobniejszy powód do szczęścia? Ponieważ w jednej chwili można je stracić.
Dzisiejsze święto zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 2012 roku. Czyli dziś świętujemy je dopiero dziesiąty raz. W związku z tym świętem dużo mówi się o wskaźniku szczęścia narodowego. To coś co można porównać z ekonomicznym wskaźnikiem PKB, przy czym ten pierwszy służy do oceny jakości życia w sposób bardziej całościowy. Szczęście to więcej niż tylko finanse.
Gdy zaczęłam szukać informacji na temat dzisiejszego święta pomyślałam, że właśnie dlatego należy o tym pisać i to jak najwięcej, ponieważ jak stwierdza rezolucja „podstawowym celem człowieka jest dążenie do szczęścia”. Nie zawsze jesteśmy szczęśliwi, ale musimy dążyć by takimi być. W świetle wydarzeń w Ukrainie i w innych krajach, gdzie dziś szukają schronienia uchodźcy, niezwykle ważne jest, by uznać potrzebę wszystkich ludzi do kompleksowego czucia się dobrze.
Co roku prowadzone są badania, na podstawie których sporządzany jest raport najszczęśliwszych narodów na świecie. Ostatnie badania pochodzą z 2021 roku. Według nich najszczęśliwsi są mieszkańcy Finlandii. Co ciekawe, kraj ten po raz czwarty z rzędu zajął pierwsze miejsce w badaniach. Chciałabym tutaj dodać, że badacze w ubiegłym roku analizując światowe wyniki szczęścia, wzięli również pod uwagę ewentualny wpływ na nie pandemii wirusa korony. Okazało się, że ta nie miała wpływu na najszczęśliwsze kraje. Według badań kolejnymi najszczęśliwszymi krajami są Dania, Szwajcaria, Islandia, Holandia, Norwegia i Szwecja (w tej właśnie kolejności). Według tego samego raportu najnieszczęśliwszym, czy raczej powinnam napisać najmniej szczęśliwym krajem jest Afganistan.
Oczywiście koniecznie musiałam sprawdzić, na którym miejscu na liście szczęścia plasuje się Polska. W ubiegłym roku nasz kraj w rankingu szczęścia znajdował się na miejscu 43. Bardzo mnie to ucieszyło, bo przyznam, że myślałam, że będziemy dalej na liście.
Zaczęłam się zastanawiać, jak mierzy się szczęście? Okazuje się, że prowadząc badania na ten temat, należy wziąć pod uwagę sześć „składników” szczęścia: ważny jest ekonomiczny wskaźnik PKB na mieszkańca, ponadto wsparcie społeczne, czyli to jak dba o swych obywateli rząd, również niezwykle ważna jest prognozowana długość życia w zdrowiu, poczucie wolności w dokonywaniu życiowych wyborów odgrywa ważną rolę, jak również dobrobyt oraz postrzeganie korupcji. Ciekawa jestem, co badacze mają na myśli w tym ostatnim punkcie. Podejrzewam, że ludzie nie mogą odczuwać szczęścia, jeśli wiedzą, że powszechnie nadużywa się stanowisk publicznych w celach osiągnięcia prywatnych korzyści. Z pewnością wszystkie te dane należy przeanalizować i wyciągnąć wnioski. Co roku powstaje nowa lista. Muszę przyznać, że jestem bardzo ciekawa, jak będzie wyglądać ta tegoroczna.
Poszukując informacji na temat dzisiejszego święta i przeglądając ranking szczęścia na świecie pomyślałam, że najistotniejszym jest, by z okazji tego dnia poświęcić choć chwilę i o szczęściu pomyśleć. O tym, co dla jest nas najważniejsze, ponieważ podejrzewam, że do tej listy sześciu „składników”, każdy z nas może dodać jeszcze kilka, takich całkiem osobistych.
Widzimy się za tydzień... przy porannej kawie.
Agnieszka
20.03.2022 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.
(as)