Mieszkańcy Belgii coraz częściej mieszkają sami. Średnia wielkość gospodarstwa domowego w kraju ze stolicą w Brukseli maleje już od lat.

W 1995 r. w statystycznym gospodarstwie domowym w Belgii mieszkało jeszcze 2,43 ludzi. Trzy dekady później było to już 2,25 - poinformował niedawno Belgijski Urząd Statystyczny Statbel.

Z danych tego urzędu wynika, że na początku 2025 r. w Belgii było niespełna 5,2 mln gospodarstw domowych. Populacja całego kraju osiągnęła 1 stycznia tego roku poziom ponad 11,8 mln.

Podobnie jak trzy dekady temu, relatywnie największe są gospodarstwa domowe we Flandrii. W tej północnej, niderlandzkojęzycznej części kraju średnio w jednym gospodarstwie domowym mieszkało na początku tego roku 2,28 ludzi.

W Walonii, czyli w południowej, francuskojęzycznej części kraju, było to 2,22 osób na gospodarstwo domowe. Relatywnie najmniejsze gospodarstwa domowe są w Regionie Stołecznym Brukseli (2,14).

Spadek średniej liczby osób w gospodarstwach domowych to skutek miedzy innymi rosnącej liczby singli, mieszkających samotnie. W tym roku już ponad 36% gospodarstw domowych w Belgii to gospodarstwa jednoosobowe.

Dla porównania: dekadę wcześniej odsetek ten wynosił 34%, a trzydzieści lat wcześniej - jedynie 30%. Obecnie najwięcej jednoosobowych gospodarstw domowych jest w Regionie Stołecznym Brukseli (47%). W Walonii stanowią one niespełna 38%, a we Flandrii 33% wszystkich gospodarstw domowych.

Ponad jedną czwartą (27%) belgijskich gospodarstw domowych stanowią pary, mieszkające z dziećmi. Pary bez dzieci to około jedna czwarta (25%) wszystkich gospodarstw domowych, a samotni rodzice z dziećmi - około jedna dziesiąta (10%). Około 2% to „innego rodzaju gospodarstwa domowe”, wynika z analizy Statbel.

Gospodarstwa domowe, których częścią jest para (po ślubie lub w związku nieformalnym) stanowią więc obecnie niespełna 52% wszystkich gospodarstw domowych. Trzy dekady temu było to jeszcze prawie 61%.

W Regionie Stołecznym Brukseli (37%) i w Walonii (48%) gospodarstwa domowe z parą są już w mniejszości. We Flandrii stanowią one nadal większość, bo 56%. To jednak o 10 punktów procentowych mniej niż w 1995 r.

Obecnie coraz więcej par mieszkających razem nie ma ślubu. Trzy dekady temu była to rzadkość. W 1995 r. jedynie 7% mieszkających razem par nie było związanych przysięgą małżeńską. Teraz już 29% par mieszkających razem nie ma ślubu. Relatywnie najwięcej takich par mieszka w Walonii, gdzie stanowią one jedną trzecią (34%) wszystkich mieszkających razem par.

Mieszkańcy Belgii mają teraz obecnie mniej dzieci niż kilkadziesiąt lat temu. W 1995 r. jeszcze 60% par mieszkających wspólnie miało dzieci, mieszkające w tym samym gospodarstwie domowym. W tym roku już tylko 52% belgijskich par mieszkających razem ma dzieci, wynika z danych Statbel.

16.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Znajdziemy w niej przeważnie ręczniki, mydło, szampon, pastę do zębów, kosmetyki i środki czystości. Badkamerkast to szafka łazienkowa.

Kast to w języku niderlandzkim szafka, a badkamer to łazienka. Z kolei słowo badkamer składa się z członów bad (kąpiel, wanna) i kamer (pokój). W mieszkaniu oprócz badkamer (łazienki) mamy też np. woonkamer (salon) i slaapkamer (sypialnię). 

Badkamerkast to rodzaj mebla łazienkowego (badkamermeubel). Czasami jest to szafka wisząca (hangende badkamerkast), a czasami stojąca (staande badkamerkast). Dostępne są też szafki łazienkowe z lustrem (spiegelkast) lub z szufladami (badkamerkast met lades).

Słowo badkamerkast, podobnie jak samo kast, łączy się w języku niderlandzkim z rodzajnikiem określonym de. Mówiąc więc o konkretnej szafce łazienkowej, powiemy de badkamerkast. Liczba mnoga to badkamerkasten (szafki łazienkowe).

Wymowę słowa badkamer usłyszymy między innymi TUTAJ, zaś słowa kast - TUTAJ.

W łazience znajduje się też wanna (bad, badkuip, kuipbad) oraz/lub prysznic (douche). Jest też umywalka, czyli wastafel, wasbak, a we flamandzkiej odmianie niderlandzkiego lavabo, oraz toaleta (toilet lub wc).

W szafce łazienkowej, w zależności od jej wielkości i potrzeb mieszkańca, znajdziemy między innymi ręczniki (handdoeken), pastę do zębów (tandpasta), szczoteczkę do zębów (tandenborstel), dezodorant (deodorant), różnorakie kosmetyki (cosmetica), mydło (zeep), a czasem także leki (geneesmiddelen) i plastry (pleisters).

Więcej słów dnia

14.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Jeśli wierzyć przesądom, piątek trzynastego to dla niego szczególnie niebezpieczny dzień… Pechvogel to w języku niderlandzkim pechowiec, nieszczęśnik.

W języku niderlandzkim, podobnie jak w języku polskim, słowo pech oznacza właśnie nieszczęście, złe zrządzenie losu, nieprzyjemną lub niekorzystną sytuację losową.

Mieć pecha to „pech hebben”. Pure pech to czysty pech, w znaczeniu: prawdziwy, wielki pech, na który nic można było poradzić. Okrzyk „wat een pech!” oznacza „co za pech!”.

O kimś, kto ma często pecha, powiemy pechvogel, czyli pechowiec, nieszczęśnik. Samo słowo vogel to jednak w niderlandzkim… ptak. Dosłownie pechvogel to zatem „pechowy ptak”.

Pechowiec może o sobie powiedzieć: „pech achtervolgt me” (pech mnie prześladuje). Określić go też możemy jako „een ongelukkig persoon”, czyli nieszczęśliwą osobę. Nieszczęście lub wypadek to po niderlandzku een ongeluk.

Zupełnym przeciwieństwem pechvogel jest geluksvogel, czyli szczęściarz, człowiek w czepku urodzony (dosłownie: szczęśliwy ptak).

Pech może też mieć inne znaczenie. W języku niderlandzkim określa się nim również awarię samochodu, pechową sytuację uniemożliwiającą dalszą jazdę. Wyrażenie „pech op de snelweg” oznacza „awarię (samochodu) na autostradzie”, a pechverhelping to pomoc drogowa.

Zgodnie z popularnym przesądem (bijgeloof), jeśli 13. dzień miesiąca przypada w piątek, to ryzyko pecha jest tego dnia większe. Oczywiście to jedynie przesąd, ale „piątek trzynastego” (vrijdag de dertiende) w wielu ludziach budzi (irracjonalny) niepokój.

Zdanie „Pas op, het is vandaag vrijdag de dertiende!” przetłumaczymy jako „Uważaj, dziś jest piątek trzynastego!”.

Wymowę słowa pech usłyszymy między innymi TUTAJ.

Więcej słów dnia

13.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Wśród mieszkańców Belgii, podejrzewanych o planowanie ataków terrorystycznych, jest coraz więcej osób niepełnoletnich - wynika z analizy urzędu OCAD, zajmującego się walką z ekstremizmem i terroryzmem.

Młodzi mieszkańcy Belgii coraz częściej się radykalizują, a jedną z przyczyn jest Internet i media społecznościowe. To właśnie często najpierw online dochodzi do radykalizacji młodego człowieka, skonfrontowanego w sieci z treściami ekstremistycznymi.

Niektórzy z młodych mieszkańców Belgii zainspirowani takimi przekazami idą o krok dalej. Nie tylko wyznają i głoszą radykalne poglądy, ale planują - w mniej lub bardziej zaawansowanym stopniu - akty terroryzmu, wynika z opracowania OCAD. Wyniki tej analizy omówiono między innymi na łamach flamandzkiego dziennika „Het Laatste Nieuws”.

W ubiegłym roku do OCAD napłynęło 287 zgłoszeń dotyczących potencjalnych zagrożeń, a po ich sprawdzeniu okazało się, że 213 faktycznie wiązało się z ryzykiem terrorystycznym lub ekstremistycznym. Jak się okazało, aż 18% osób stojących za tymi groźbami stanowiły osoby niepełnoletnie.

Największym zagrożeniem jest radykalny islam. Ponad połowa ze zidentyfikowanych w ubiegłym roku w Belgii zagrożeń terrorystycznych wiązało się właśnie z dżihadyzmem, a więc z ekstremistycznym islamem, wzywającym do przemocy.

Do radykalizacji online młodych mieszkańców Belgii przyczyniają się między innymi takie organizacje terrorystyczne jak al-Qaida oraz IS (tzw. Państwo Islamskie). Sprzyja temu napięta sytuacja na Bliskim Wschodzie i wojna w Strefie Gazy, opisuje „Het Laatste Nieuws”.

12.06.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)