Belgia spadła o jedno miejsce w światowym rankingu obcokrajowców najlepiej mówiących po angielsku, ale nadal utrzymuje swoją silną pozycję, zajmując 7. miejsce na 113 – zgodnie z English Proficiency Index 2023 opublikowanym w środę, 8 listopada, przez Education First (EF).

Z 608 punktami Belgia pozostaje w pierwszej dziesiątce, w dużej mierze zdominowanej przez osiem krajów europejskich. Holandia zajęła pierwsze miejsce z 647 punktami, podobnie jak w 2022 roku. W pierwszej trójce znajdują się Singapur (631) i Austria (616), a za nimi plasują się Dania (615), Norwegia (614) i Szwecja (609).

Pomimo imponującej średniej krajowej, widoczna jest rosnąca przepaść pomiędzy północą a południem kraju. Mieszkańcy Flandrii zdobyli 660 punktów, znacznie przewyższając Frankofończyków, którzy zdobyli 531.

Z podobnymi wynikami Francja znajduje się na 43. miejscu, podczas gdy francuskojęzyczni Szwajcarzy są jeszcze niżej (523). Jednak Szwajcaria zapewniła sobie 30. miejsce dzięki społecznościom dwujęzycznym i niemieckojęzycznym.

W całej Flandrii znajomość języka angielskiego uznawana jest za „bardzo dobrą”, przy czym prym wiedzie Flandria Zachodnia (682). W dwujęzycznej Brukseli (574) znajomość języka angielskiego jest uznawana za „dobrą”, podczas gdy w Walonii jest ona „przeciętna”. Spośród prowincji walońskich najlepiej wypada Liège (544), a najgorzej – Namur (505).

W skali kraju najmłodsza grupa (18–20 lat) uzyskała najniższy wynik (585), co według EF może wynikać z wpływu kryzysu związanego z koronawirusem.

Jednakże poprawę zaobserwowano w innych grupach wiekowych. Najlepiej radzą sobie osoby w wieku 26-30 lat z 650 punktami. Tuż za nimi plasują się osoby w wieku 31-40 lat (645).

09.11.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

Dodatkowy urlop opiekuńczy i urlop z tytułu nadzwyczajnych okoliczności (siły wyższej) to świadczenia, z których możemy korzystać. Mimo to wielu z nas nawet nie wie o ich istnieniu.

Teoretycznie Polakom jako jednemu z najbardziej zapracowanych narodów powinno przydać się dodatkowe wolne. W praktyce wielu pracowników nawet nie słyszało o urlopowych nowościach.

Polacy żyją głównie pracą

Z danych Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju wynika, że Polacy znajdują się w czołówce najbardziej zapracowanych narodów europejskich. W 2021 roku pracowaliśmy średnio 1830 godzin. 

By nie wypalić się zawodowo i nie wpaść w pracoholizm, powinniśmy zachować work-life balance, czyli równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. To nic innego, jak pełna kontrola nad swoimi obowiązkami i potrzebami i podejmowanie aktywności odpowiadających naszym wartościom i celom.

Z work-life balance nic nie wyszło 

Pod koniec kwietnia weszła w życie dyrektywa unijna dotycząca równowagi między życiem zawodowym a prywatnym. Polscy pracownicy zyskali dodatkowy 5-dniowy urlop opiekuńczy w celu zapewnienia opieki (wsparcia) osobie będącej członkiem rodziny lub zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym, oraz możliwość skorzystania z 2 dni lub 16 godzin urlopu w przypadku nagłych sytuacji rodzinnych. Jak się okazało, zarówno jedna, jak i druga opcja nie spotkała się z szerokim przyjęciem. 

Przyczyn słabego zainteresowania nowymi urlopami jest kilka. Przede wszystkim chodzi o brak wynagrodzenia za czas urlopu opiekuńczego (za wolne z tytułu siły wyższej pracownikowi przysługuje połowa wynagrodzenia) oraz niejasności związane z definicją „spraw rodzinnych” w kontekście urlopu na wypadek nadzwyczajnych okoliczności. Poza tym pracodawcom brakuje narzędzi pozwalających dokładnie im zweryfikować, czy sytuacja rodzinna pracownika faktycznie spełnia wymogi przewidziane dla takiego urlopu.

Nasze prawa nas nie interesują

Jak przekazało ClickMeeting, ponad połowa ankietowanych nie została poinformowana przez swoich pracodawców o nowych uprawnieniach. Aż 40 proc. twierdzi, że ich szefowie nie wprowadzili takich zmian, a 11 proc. stwierdziło, że ich pracodawcy już wcześniej stosowali dobre praktyki w tym zakresie.

09.11.2023 Niedziela.BE // źródło: News4media/Fot. iStock

(en)

W ubiegłym roku mieszkańcy Unii Europejskiej odbyli ponad miliard podróży, w trakcie których spali co najmniej jedną noc poza domem. To o ponad jedną piątą więcej niż rok wcześniej.

Około jedną dziesiątą wszystkich tych podróży stanowiły wyjazdy służbowe. Liczba wyjazdów służbowych wzrosła w ciągu roku jeszcze bardziej, bo o ponad dwie piąte - wynika z danych opublikowanych przez unijny urząd statystyczny Eurostat.

W okresie 2020-2021 r. mieszkańcy UE podróżowali rzadziej, bo obowiązywało jeszcze wiele obostrzeń pandemicznych. To właśnie branże turystyczna, lotnicza i hotelarska należały do sektorów, które w trakcie pandemii ucierpiały najbardziej.

Statystyczny mieszkaniec UE wydał w 2022 r. na noclegi poza domem - głównie w hotelach - średnio 87 euro za noc. To aż o 30% więcej niż rok wcześniej, ale jedynie o 4% więcej niż w 2019 r., czyli jeszcze przed pandemią.

Najwięcej za hotele i inne formy noclegu poza domem płacili turyści w Luksemburgu. Wydawali oni w 2022 r. na jedną noc w hotelu średnio aż 175 euro. W przypadku Austrii było to 154 euro, a Estonii 128 euro.

W Belgii wydatki na noclegi turystyczne były zbliżone do średniej unijnej. W 2022 r. wyniosły one średnio 89 euro za noc. Dla porównania: we Francji było to 84 euro, a w Niemczech 109 euro.

Najmniej w UE na hotele wydawali turyści odwiedzający Polskę. W 2022 r. płacili oni za jedną noc noclegu w hotelu lub innym miejscu przeznaczonym dla turystów średnio 44,3 euro. W Grecji było to 44,9 euro, w Czechach 46,3 euro, a na Węgrzech 52,2 euro.

09.11.2023 Niedziela.BE // fot. CameraCraft, Polska / shutterstock.com / zdjęcie ilustracyjne

(łk)

Gwendolyn Rutten została nową panią wicepremier flamandzkiego rządu regionalnego. Zmiana na tym stanowisku spotkała się z ostrą krytyką opozycji.

Powołanie nowego wicepremiera i ministra spraw wewnętrznych było konieczne, bo dotychczasowy wicepremier Bart Somers złożył niedawno dymisję. Była to niespodziewana decyzja, a Somers tłumaczył ją tym, że chce się skupić na pracy burmistrza Mechelen.

Zarówno Somers, jak i Rutten należą do partii flamandzkich liberałów Open Vld. Członkiem tego ugrupowania jest też obecny premier Belgii Alexander De Croo. W minionych tygodniach w Open Vld doszło do wielu przetasowań personalnych, a część komentatorów politycznych uważa, że partia ta jest w kryzysie.

Zamieszanie w Open Vld przekłada się również na stabilność rządów, a to nie podoba się opozycji. Ostatnio do dymisji podał się również federalny minister sprawiedliwości z Open Vld.

- Czy to jest rząd, czy też biuro pomocy dla rozczarowanych polityków? - tak dymisje ministrów z Open Vld i nominacje ministerialne dla kolejnych polityków z tej partii skomentował Jos D’Haese ze skrajnie lewicowej partii PVDA, cytowany przez dziennik „Het Laatste Nieuws”.

- To jest bardzo żenujące - tak z kolei zmiany personalne w rządzie, spowodowane napięciami w Open Vld, podsumowała Mieke Schauvliege z partii Zielonych (Groen).

09.11.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)