Eksperci sporządzili listę kierunków studiów, po których ukończeniu można liczyć nie tylko na natychmiastowe zatrudnienie, ale także na wysoką pensję. Radzą, aby planując przyszłość wziąć pod uwagę także ten czynnik.

Raport przygotowała firma Personnel Service, analizując średnie miesięczne wynagrodzenia w pierwszym roku pracy po ukończeniu studiów. Posłużono się przy tym ogólnopolskim systemem monitorowania Ekonomicznych Losów Absolwentów szkół wyższych i porównano te dane z oficjalnymi informacjami podawanymi przez Główny Urząd Statystyczny. Ten wskazuje, że w sierpniu przeciętne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw wyniosło 5 843,75 zł. Na tej podstawie wybrano kierunki, po których można zarobić niekiedy nawet dwa razy więcej.

Gdzie płacą najwięcej

Liderem zestawienia jest informatyka. Absolwenci Uniwersytetu Jagiellońskiego od razu po wejściu na rynek pracy mogą liczyć na 12 tys. zł brutto miesięcznie. W przypadku innych uczelni jest to średnio 9 tys. zł. Kolejnym dochodowym kierunkiem jest górnictwo i geologia. Osoby z dyplomem Politechniki Wrocławskiej zarabiają nawet 9,5 tys. zł miesięcznie. Następna jest teleinformatyka na Akademii Górniczo-Hutniczej - 8,5 tys. zł.

„Branża IT mocno się rozwija i nic nie wskazuje na to, by w najbliższych latach miało się to zmienić. Studenci, którzy decydują się na ten kierunek, mają też wiele możliwości rozwoju. Mogą wybrać programowanie, tworzenie gier czy aplikacji, często też firmy wyłapują najlepszych już na pierwszych latach studiów. Dodatkową zaletą studiowania tego kierunku jest możliwość późniejszej pracy z każdego miejsca na świecie, również u zagranicznych pracodawców.” - komentuje prezes Personnel Service Krzysztof Inglot. W zestawieniu są też: analityka danych, automatyka i robotyka. One także zapewniają wysokie zarobki. Analitycy po ukończeniu Szkoły Głównej Handlowej otrzymują przeciętnie co miesiąc ponad 8 tys. zł. Tak samo jest w przypadku absolwentów robotyki po Politechnice Warszawskiej czy Akademii Górniczo-Hutniczej.

Inglot uczula, że decydując się na studia, należy wziąć pod uwagę zarówno swoje pasje, jak i kwestie finansowe. „Jeżeli postawimy na obszar, który w najbliższych dziesięciu latach będzie się rozwijał, unikniemy ryzyka trudności w znalezieniu pracy po ukończeniu studiów. A często tak się dzieje, gdy młodzi ludzie decydują się na popularne kierunki takie jak np. ekonomia. W 2021 roku ekonomiści to jedna z nielicznych grup zawodowych, która była na naszym rynku pracy nadwyżkowa.” - ocenia.

Ranking

• Informatyka – do 12 tys. zł,
• Górnictwo i geologia – 9,5 tys. zł.
• Teleinformatyka – 8,5 tys. zł,
• Analityka danych – 8 tys. zł,
• Robotyka – 8 tys. zł,
• Elektrotechnika – 8 tys. zł,
• Budowa maszyn – 6,9 tys. zł,
• Lotnictwo i kosmonautyka – 5,5 tys. zł,
• Inżynieria biomedyczna – 5,4 tys. zł.

09.10.2021 Niedziela.BE // źródło: News4Media // fot. Shutterstock, Inc.

(sp)

Wrzesień 2021 roku był jednym z najcieplejszych w historii światowych pomiarów. Najbardziej kontrastowe warunki pogodowe występowały w Europie, gdzie z jednej strony było rekordowo ciepło, a drugiej – we wschodniej części kontynentu odnotowano temperatury poniżej średniej.

Tegoroczny wrzesień znalazł się na drugim miejscu, tuż po ubiegłorocznym, w kategorii najcieplejszych w historii pomiarów. Kolejne miejsca zajmują wrzesień 2019 i 2016 – informuje europejski organ Copernicus Climate Change Service.

W większości zachodnich regionów Europy było znacznie cieplej niż wynosi średnia z lat 1991-2020, ale we wschodnich - chłodniej niż wynosi średnia z lat 1991-2020. Na przykład w stolicy Finlandii, Helsinkach, we wrześniu 2021 roku było chłodniej niż w jakimkolwiek wrześniu w latach 1997-2020. „Anomalie średnich temperatur w Europie są na ogół większe niż anomalie globalne” - informuje organ.

Jak dotąd, rok 2020 jest nadal najcieplejszym rokiem kalendarzowym w historii Europy z temperaturą o 1,2°C powyżej średniej z lat 1991-2020, podczas gdy rok 2016 był najcieplejszym na świecie, z temperaturą 0,44°C powyżej średniej z lat 1991-2020.

08.10.2021 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

Jaki ojciec, taki syn… Głównym pilotem Boeinga 737, który w czwartek poleciał z Ostendy do Malagi, był Lieven Lavaert, a drugim pilotem… jego syn Nander – poinformował portal vrt.be.

Nieczęsto się zdarza, by stery wielkiego samolotu były w rękach członków jednej rodziny. – To niezwykłe, że mogę polecieć z moim synem. Długo na to pracowaliśmy – powiedział Lieven Lavaert w rozmowie z dziennikarką flamandzkiego radia publicznego VRT.

Lavaert podkreślił, że sam nie zachęcał syna do tego, by został pilotem. – Często mówiłem mu o gorszych stronach tego zawodu – powiedział. Jedną z takich wad jest nieregularny czas pracy. Piloci często dopiero z niewielkim wyprzedzeniem dowiadują się, dokąd polecą i jak długo tam zostaną.

Jeśli ktoś mnie pyta, czy przyjdę za kilka tygodni na jego urodziny, to nigdy nie mogę dać jednoznacznej odpowiedzi. W przypadku długich lotów często jest tak, że trzeba spędzić kilka dni w innym kraju – powiedział.

Ma to jednak również dobre strony. – Dzięki temu można zobaczyć dużą część świata. Dla wielu pilotów to właśnie jeden z najważniejszych celów, które mogą zrealizować, wykonując ten zawód – dodał Lavaert, cytowany przez vrt.be.

09.10.2021 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Kim Clijsters pod koniec 2019 r. zapowiedziała powrót do profesjonalnej gry. W lutym 2020 r. faktycznie znów zagrała o punkty, ale potem jej plany pokrzyżowała pandemia.

Przypomnijmy, w 2007 roku Clijsters kończyła karierę po raz pierwszy. Po dwóch latach wróciła jednak do gry i to w spektakularny sposób. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w USA Open i… wygrała ten turniej. W sumie US Open wygrywała trzykrotnie (w 2005, 2009 i 2010 r.). Oprócz tego w 2011 r. zwyciężyła w Australian Open.

Pod koniec 2012 roku, w wieku 29 lat, po raz drugi zakończyła karierę. Po wygraniu 41 turniejów WTA i zarobieniu na kortach ponad 24 mln dolarów chciała się poświęcić macierzyństwu. Clijsters ma troje dzieci.

Przez wszystkie te lata nie zapomniała o tenisie. Komentowała turnieje w telewizji, trenowała młodsze zawodniczki, brała udział w turniejach weteranów. To jednak nie to samo, co profesjonalna rywalizacja na korcie w najważniejszych imprezach, przyznała.

Pod koniec 2019 r. postanowiła wrócić, a na początku 2020 r. rozegrała pierwszy oficjalny mecz o punkty od prawie ośmiu lat. Przegrała, a potem wszystko skomplikowała pandemia. Na wiele miesięcy zawieszono rozgrywki tenisowe i w sumie w ubiegłym roku Clijsters rozegrała tylko trzy spotkania. Wszystkie trzy przegrała.

Po roku przerwy Clijsters ponownie wróciła do gry. Tydzień temu przegrała jednak w pierwszej rundzie turnieju w Chicago z Tajwanką Su-Wei Hsieh, a w tym tygodniu odpadła w pierwszej rundzie prestiżowego turnieju Indian Wells, przegrywając z Kateriną Siniakową 1-6, 6-2, 2-6. W 2003 i 2005 r. Clijsters była tryumfatorką zawodów w Indian Wells.

Od wznowienia kariery na początku 2020 r. Belgijka przegrała więc pięć meczów z rzędu. Clijsters się jednak nie poddaje. – Ogólnie rzecz biorąc chwilami na korcie czuję się dobrze, ale potem mam okresy nierównej, gorszej gry. To część procesu – powiedziała 38-letnia zawodniczka, cytowana przez dziennik „De Standaard”.

09.10.2021 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)