Król Belgów świętuje dziś 65. urodziny. Filip długo uchodził za „sztywnego, mało spontanicznego, drętwego księcia”. Kiedy jednak został królem, jego popularność wzrosła.

W chwili, gdy Filip się urodził, królem Belgów był Baldwin, czyli wujek Filipa. Filip był pierwszym dzieckiem ówczesnego księcia Alberta (brata Baldwina) oraz ówczesnej księżniczki Paoli.

Król Baldwin i jego żona, królowa Fabiola, nie doczekali się jednak potomstwa. Kiedy w 1993 r. wówczas 62-letni Baldwin niespodziewanie zmarł na serce w Hiszpanii, nowym królem został Albert, a Filip stał się oficjalnie następcą tronu.

Młody książę wychowywał się w pewnym odcięciu od reszty świata, a jego publiczne wystąpienia były rzadkie, wystudiowane i „mało ludzkie” - opisuje portal vrt.be. Nieco się to zmieniło, kiedy ożenił się z Matyldą, córką polskiej hrabiny Anny Komorowskiej i belgijskiego hrabiego Patricka d’Udekem d’Acoz.

Para ma czworo dzieci: dwie córki i dwóch synów. W 2013 r. król Albert II, tłumacząc to problemami zdrowotnymi, podał się do dymisji. Nowym królem Belgów został więc właśnie Filip (oficjalnie Filip I Belgijski).

W nowej roli Filip dobrze się odnalazł. Inaczej niż jego ojciec, nie jest bohaterem żadnego skandalu. (Przypomnijmy, Albert przez lata wypierał się córki z nieprawego łoża, a do ojcostwa przyznał się dopiero wtedy, gdy sąd nakazał badanie DNA).

Dystans, spokój, zamknięcie w sobie, które od zawsze charakteryzowały Filipa, okazały się być bardzo pomocne, kiedy został królem. Monarcha nie ma bowiem w Belgii żadnej realnej władzy, ale ma stanowić symbol jednoczący bardzo podzielony (np. językowo, gospodarczo i politycznie), zdecentralizowany kraj. Filip wywiązuje się z tej roli bardzo sprawnie, bez większych wpadek - czytamy w sylwetce kończącego 65 lat monarchy, opublikowanej na łamach vrt.be.

15.04.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Jedynie 62% studentów, którzy w 2019 r. rozpoczęli studia licencjackie na uczelniach we Flandrii, uzyskało już dyplom.

Rozpocząć studia to jedno, zakończyć je z sukcesem (czyli z dyplomem w kieszeni) to co innego. Jak wynika z danych udostępnionych przez Flamandzki Urząd Statystyczny Statistiek Vlaanderen, wielu studentów „wykrusza się” w drodze po tytuł licencjata.

Największy „przesiew” ma miejsce na pierwszym roku. Odsetek studentów we Flandrii (czyli w północnej, niderlandzkojęzycznej części Belgii), którzy odpadają już na pierwszym roku jest coraz wyższy. W roku akademickim 2019/2020 wyniósł on 12%, a w roku akademickim 2022/2023 już 16%.

Jeśli prześledzić losy studentów, którzy rozpoczęli studia licencjackie we Flandrii w 2019 r., okaże się, że 12% z nich odpadło po pierwszym roku, 6% po drugim, 5% po trzecim, a 3% po czwartym.

Około 12% z nich znacząco wydłużyło sobie studia i wciąż ma status studenta. Dyplomem pochwalić się może zatem na razie tylko 62% studentów, którzy w 2019 r. rozpoczęli we Flandrii studia licencjackie. W przypadku studentów, którzy rozpoczęli naukę w 2017 r. lub wcześniej jest to około 70%.

18.04.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

W ubiegłym roku belgijskie obywatelstwo uzyskało 2.033 ludzi pochodzących z Polski. W sumie w 2024 r. w Belgii naturalizowano 59,4 tys. obcokrajowców.

Oznacza to, że około 3,4% obcokrajowców, którzy w 2024 r. „stali się Belgami”, stanowiły osoby pochodzące z Polski. Co miesiąc belgijskie paszporty przyznawano około 170 Polakom - wynika z danych udostępnionych na stronie internetowej Belgijskiego Urzędu Statystycznego Statbel.

Jeśli chodzi o osoby pochodzące z państw europejskich, to w ubiegłym roku największą grupę „nowych Belgów” stanowili ludzi pochodzący z Rumunii. W 2024 r. ponad 3,3 tys. obywateli Rumunii uzyskało belgijskie paszporty.

W ubiegłym roku prawo do belgijskiego obywatelstwa uzyskało również ponad 2,4 tys. ludzi pochodzenia tureckiego oraz ponad 2,2 tys. Włochów. W sumie „nowymi Belgami” zostało w 2024 r. prawie 22 tys. ludzi pochodzących z innych państw europejskich (Statbel zalicza Turcję do tej grupy).

Belgijskie paszporty uzyskało w ubiegłym roku także około 17,5 tys. ludzi pochodzących z państw afrykańskich oraz 14,5 tys. ludzi z Azji. Największą grupę ludzi, którzy w 2024 r. dostali belgijskie obywatelstwo, stanowiły osoby pochodzące z Maroka (5,6 tys.) oraz z Syrii (3,6 tys.).

19.04.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)

Jeśli chodzi o eksport poza Unię Europejską leków oraz innych produktów przemysłu medycznego i farmaceutycznego, to Belgia należy do ścisłej unijnej czołówki.

W ubiegłym roku z państw UE do krajów nienależących do tej wspólnoty sprzedano leki oraz inne produkty medyczne i farmaceutyczne o łącznej wartości przekraczającej 313 mld euro.

To aż o 13,5% więcej niż rok wcześniej, wynika z danych udostępnionych na stronie internetowej unijnego biura statystycznego Eurostat. Import leków i produktów przemysłu medycznego i farmaceutycznego do UE zwiększył się w 2024 r. jedynie o 0,5%, do około 120 mld euro.

Kraje UE już od lat eksportują o wiele więcej leków i produktów przemysłu farmaceutycznego niż importują. W ubiegłym roku ta nadwyżka eksportowa była rekordowo wielka i wyniosła około 193 mld euro.

Państwem UE, sprzedającym najwięcej leków i farmaceutyków krajom spoza tej wspólnoty, są Niemcy. W ubiegłym roku niemiecki eksport wyniósł w tej kategorii produktów aż 68 mld euro.

Drugie miejsce w tym zestawieniu zajęła Irlandia (57 mld euro), a trzecim największym w UE eksporterem leków oraz produktów przemysłu medycznego i farmaceutycznego była właśnie Belgia. W przypadku Belgii eksport ten był na poziomie 41 mld euro, poinformował Eurostat.

18.04.2025 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)