33-letni mężczyzna został skazany na dwa lata więzienia w zawieszeniu po tym, jak okazało się, że wymieniał wiadomości ze skrajnie prawicowym żołnierzem, Jürgenem Coningsem, na temat przeprowadzenia potencjalnego ataku terrorystycznego.

Conings ukradł broń z koszar Bourg-Léopold w maju 2021 roku, zanim zniknął. Policyjna obława nastąpiła po pożegnalnym liście Coningsa, który zawierał groźby użycia przemocy wobec różnych osób publicznych. W końcu wojskowy popełnił samobójstwo i jego ciało znaleziono w pobliskim lesie.


Późniejsze dochodzenie ujawniło, że Conings stworzył sieć kontaktów z podobnie myślącymi osobami, wśród których był 33-letni Anthony A. Mężczyzna był już znany władzom i wcześniej został oskarżony o napaść i przestępstwa narkotykowe. Był również znany z kolekcjonowania nazistowskich pamiątek i miał tatuaż ze swastyką na plecach.

Anthony A. początkowo zaprzeczył, że wysłał wiadomości, ale ostatecznie przyznał, że nie wiedział, że wysłał je do Jürgena Coningsa. Zaprzeczył także, że zamierzał kogokolwiek skrzywdzić oraz że przekazał jakiekolwiek konkretne informacje.

Niemniej jednak, sąd orzekł w poniedziałek, 19 czerwca, że Anthony A. „świadomie i celowo dołączył do marginalnej grupy dyskusyjnej w celu przeprowadzenia ataku”.

21.06.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

Wydaje się, że w Belgii, zaludnionym kraju z rozwiniętą infrastrukturą i niewielkim obszarem lądowym, poruszanie się jest dość proste – zwłaszcza w porównaniu z innymi narodami. Jednak pomimo względnej łatwości w przemieszczaniu się, większość mieszkańców Belgii pracuje w pobliżu miejsca zamieszkania.

Ostatnia analiza przeprowadzona przez IESEG School of Management, która wykazała, że jeśli chodzi o miejsce pracy, większość ludzi pozostaje w regionie, który nazywają domem. W Brukseli pracuje teraz 83% osób, które dorastały w regionie. Tymczasem około 11% dojeżdża do pracy do Flandrii, 5% pracuje w Walonii, a niewielka część (1,6%) wyjeżdża za granicę.

Jednocześnie, jak wyjaśnia Eric Dor, dyrektor ds. studiów ekonomicznych w IESEG, „10,3% zatrudnionych mieszkańców Walonii pracuje w Brukseli, a 8,7% osób mieszkających we Flandrii przyjeżdża do pracy w Brukseli”. Najmniejsza wymiana ma miejsce pomiędzy Flandrią a Walonią: zaledwie 1,1% zatrudnionych we Flandrii dojeżdża do pracy do Walonii. W przeciwnym kierunku odsetek ten jest nieco wyższy (3,2%), ale wciąż znacznie niższy niż liczba osób dojeżdżających do Brukseli.

Więcej osób wybiera dojazdy z Walonii do krajów sąsiednich. W sumie 5,2% mieszkańców Walonii wyjeżdża za pracą za granicę – w większości przypadków do kraju sąsiedniego. We Flandrii tylko 1,9% dojeżdża do pracy za granicą, a w Brukseli tylko 1,6% pracuje poza Belgią. Można to wytłumaczyć tym, że regiony te znajdują się dalej od granic.

21.06.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

Radna ds. planowania urbanistycznego miasta Brukseli, Ans Persoons, została mianowana przez swoją partię Vooruit w miejsce Pascala Smeta na stanowisku Sekretarza Stanu Regionu Stołecznego Brukseli.

Smet zrezygnował z pełnionego stanowiska w niedzielę, 18 czerwca, po zaproszeniu rosyjskich i irańskich urzędników na brukselski szczyt miejski (o wywołało oburzenie i liczne kontrowersje). W poniedziałek, 19 czerwca, pochwalił swoją następczynię, stwierdzając, że „jego spuścizna polityczna jest w dobrych rękach”.


Persoons poinformowała, że w nadchodzących miesiącach będzie „bardzo ciężko pracować, aby kontynuować wysiłki Smeta dla Brukseli”. Dodała, że „przystępne cenowo mieszkania, przestrzeń publiczna nadająca się do zamieszkania i miasto opiekuńcze dla wszystkich mieszkańców Brukseli, to jej priorytety”.

20.06.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(kk)

W 2021 r. na każdy milion mieszkańców Unii Europejskiej przypadało 45 ofiar śmiertelnych wypadków drogowych. To więcej niż rok wcześniej, ale mniej niż przed pandemią.

Jak poinformowało unijne biuro statystyczne Eurostat, w 2021 r. w wypadkach drogowych na terenie UE zginęło ponad 19,9 tys. ludzi. To więcej niż w 2020 r., kiedy ofiar śmiertelnych wypadków było 18,3 tys., ale mniej niż w 2019 r., kiedy było to 22,8 tys.

Rok 2020 był jednak specyficzny. W związku z pandemią obowiązywało wówczas wiele obostrzeń, praca i edukacja online były bardzo częste, a ludzie o wiele rzadziej jeździli samochodami. Mniejszy ruch na drogach przełożył się na mniej wypadków i ofiar śmiertelnych.

W 2021 r. ruch na drogach był już większy, a ofiar śmiertelnych wypadków drogowych było więcej. W porównaniu z okresem sprzed pandemii zabitych w wypadkach było jednak nadal relatywnie mało. Dla porównania: w 2011 r. na drogach UE zginęło jeszcze 28,7 tys. ludzi, a w 2015 r. 24,4 tys.

Krajem UE z najniebezpieczniejszymi drogami jest Rumunia. Na każdy milion mieszkańców tego kraju przypadały w 2021 r. 93 ofiary śmiertelne wypadków drogowych. W Bułgarii było to 81, a na Litwie 78.

To właśnie Europa Wschodnia i Środkowa wypada pod tym względem najgorzej. Także w Polsce ofiar wypadków jest wiele. W 2021 r. na każdy milion mieszkańców Polski przypadało 59 ludzi, którzy zginęli w wypadkach drogowych.

W Belgii liczba ofiar śmiertelnych wypadków drogowych była w 2021 r. na tym samym poziomie co średnia unijna i wyniosła 45 na każdy milion mieszkańców.

Relatywnie najmniej ludzi ginie w wypadkach drogowych na Malcie (17 ofiar śmiertelnych na milion mieszkańców w 2021 r.), w Szwecji (20), Danii (22) i Irlandii (27) - wynika z danych Eurostatu.

20.06.2023 Niedziela.BE // fot. Shutterstock, Inc.

(łk)